سه شنبه, ۵ دی ۱۴۰۲، ۰۳:۲۴ ب.ظ
اعجاز ما
بسم رب العشق
سلام
اعجاز ما همین است:
ما عشق را به مدرسه بردیم
درامتداد راهرویی کوتاه
در آن کتابخانه ی کوچک
تا باز این کتاب قدیمی را
که از کتابخانه امانت گرفته ایم
-یعنی همین کتاب اشارات را-
با هم یکی دو لحظه بخوانیم
ما بی صدا مطالعه می کردیم
اما کتاب را که ورق می زدیم
تنها گاهی به هم نگاهی ...
ناگاه انگشتهای «هیس !»
ما را ز هر طرف نشانه گرفتند
انگار غوغای چشمهای من و تو
سکوت را در آن کتابخانه رعایت نکرده بود!
شعرِ قیصر امین پور
۰۲/۱۰/۰۵