بسم الله الرحمن الرحیم
سلام عزیزان همراه
تازه ترین شعر این حقیر :
می جویمت جانان من
تا به سرم دست آری
دنیا را به کناری می زنم
تا مرا از نیست به هست آری
شعر: محسن دیناروند
پنجشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۹
منزل
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام همراهان عزیز
در حال و هوای خوب عشق شعری گفتم که بخشی از آن را اینک در اختیار شما خوبان قرار می دهم. اسم این شعر چشم به راه است.
عشق یک راه دارد و آن یک راه تویی
ای که مرا به حال خوب عشق دچار می کنی ام
با احترام
محسن دیناروند
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام رفقا
بی تابی
دلم بی تابه، در انتظار یه خورشیده
واسه زخمای تو ، دلم سالهاست می باره
عاشقونه می نویسم زیر رگبار نگاهت
دلم طاقت نداره، آسمون کاشکی بباره
ترانه از: محسن دیناروند
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام دوستان خوبم
جامعه ی دور شده از خدا، جامعه ی دور افتاده از حق، جامعه ی از عدالت بی خبر، جامعه از فسادها سرشار و از انسانیت تهی، جامعه ظلم دیده ی ظلم پذیر، جامعه فرسنگ ها فاصله با اخلاق و گم شده در بی اخلاقی، جامعه مد گرای خودپرست، جامعه فریب خورده از نیرنگ ها و حیله های خود، جامعه ی پر از رنج های کهنه و زخم های عمیق، جامعه پر شده از چرندیات جنسیت زده، جامعه بی روح، بی تلاش، بی خاصیت و جامعه خالی از شده از عشق و رد شده از اخلاق، جامعه ی سخت ایستاده بر پایه سنت های غلط فراوان ، جامعه ناباور استوار بر باورهای کاملا اشتباهی، جامعه متوهم جنگجو، جامعه شهوت زده ذلیل شده از دست قدرت خواهی ها و ثروت اندوزی ها، جامعه ی بر باد رفته ، جامعه خالی از انسان و در کلام جامعه خالی از خدا که با آن مواجه ایم!
و خدا برای چنین جامعه ای دست به معرفی یک راه سازنده زده و آن بازگشت به خداست، بازگشت به خدا یعنی بازگشت به انسانیت، بازگشت به اخلاق و بازگشت به تمام خوبی ها و خوشی ها!
و راه خدا برای بازگشت به خویش، دین خدا به عنوان تنها راه است! و اینک دین را با بعثت پیامبر عزیز اسلام (ص) به سرانجام رسانده!
بعثت نقطه ی اتصال انسان ها برای بازگشت و رسیدن به خداست.
توجه به مفهوم ، معرفت و اهداف بعثت راه رهایی انسان ها از چنگال سرسخت شیطان هاست!
و همچنان هر وقت دیدیم از آن جامعه ی انسانی الهی ساخته شده در تمدن الهی دور شده ایم راه این است که باز به همان نقطه اتصال بعثت برگردیم و راهی هم جز این نیست. و هر راهی که به جای این نقطه ی اتصال معرفی شود گامی است در مسیر گمراهی!
هیچ راه دیگری را جز همین نقطه اتصال بعثت برای رسیدن به جامعه انسانی الهی مطلوب و آرمانی نباید جست.
و سخن مهم دیگر که اگر ناگفته بماند به هدف بعثت نرسیده ایم این است که باید بپذیریم آنچه امروز چه در جهان چه در نزد خودمان می بینیم این است که دور شده ایم از نقطه اتصال بعثت و راه و چاره ی ما هم چیزی نیست جز تلاش سازنده و مفید و ساختن جامعه ای که پذیرای ظهور حضرت حجت (عج) باشد. که مهمترین مصداق برای رسیدن جامعه مطلوب و آرمانی انسانی الهی و بازگشت انسان ها به نقطه اتصال بعثت، ظهور امام زمان(عج) به عنوان مصداق بارز و روشنی است که می تواند انسان ها و جوامع بشری را به طور کامل به آن نقطه انصال متصل کند.
پس لازم است که هرگاه قصد کاری را نمودیم برای فهم درست بودن یا غلط بودنش باید به نزدیکی و دوری اش از مساله ظهور توجه کنیم. سازنده یا مخرب بودنش برای ظهور را مد نظر قرار دهیم و سپس اقدام کنیم.
و سخن مهم دیگر اینکه همواره برای نجات خودمان و جامعه امان از بند گرفتاری ها و رنج ها و سختی ها و بی اخلاقی ها و شهوت زدگی ها و قدرت طلبی ها و سردر گمی ها دست به دامان ظهور برای رسیدن به نقطه اتصال بعثت شویم که بی شک جز بازگشت به خدا راهی برای نجات انسان ها نیست و ظهور نقطه آغاز بازگشت به خداست پس ما موظفیم برای رسیدن به این آغاز در مسیر ظهور گام برداریم اگر مدعی راه بازگشت به خداییم.
به قلم: محسن دیناروند
پی نوشت یک: مبعث گرامی اسلام(ص) بر همگان مبارک باد.
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و عرض ادب
این روزها
درد اصلا چیز عجیبی نیست
درد شاید
نام کوچکی باشد
که صدا نمی شود!
درد شاید
وبلاگی باشد
که تنهاست
و حرفهایی که در آن
دفن می شوند
درد
نرسیدن است
درد
در یک کلام
یک مدل زیستن است
که نصیب ماست
از گردش
این روزها!
شعر از : محسن دیناروند
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام خوبان همراه
با دو جمله را تقدیم نگاهتان می کنم. این دو جمله از دبیرستان که بودم همیشه در ذهنم بوده:
غرور نقطه آغاز سقوط انسان هاست.
غرور همان جایی است که شکست شروع می شود.
محسن دیناروند
پی نوشت: بعضی وقت ها فکر می کنم در نوجوانی چه مغزی داشته ام! و الان چرا آنقدر خسته است.
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام عزیزان همراه
دانشجو که بودم و به اقتضای آرمانگرایی ام در روز تولد مولا علی علیه السلام یادداشتی در عظمت مولا و ارادت ما به حضرتش نوشتم. سالها گذشت تا متوجه شوم ما ربطی به آن عظمت عزیز نداریم! عدالتش و لطفش و حتی زندگی خانوادگی اش! ما در کجای زندگی کمیشبیه او هستیم که الان بخواهم سرم را بالا بگیرم و در مورد علی علیه السلام سخن بگویم؟! می دانم من الان هر چه بگویم ربطی به آن خورشید تابان ندارد فقط ممکن است باعث دوری عده ای از ایشان شود. مولا فرمودند که هر کس را از دوستانش بشناسید. سوال من از خودم این است که من اگر مدعی دوستی حضرتش هستم چه ربطی دارم بااو؟ هروقت ربط یافتم در مورد مورد علی علیه السلام صحبت خواهم کرد؟ راستی شما جقدر خود را با مولا علی علیه السلام هم ربط می دانید؟
محسن دیناروند
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام عزیزان
اعتراف و پذیرش اشتباهاتمان، آرامبخش و راهگشاست.
محسن دیناروند
