دنیای بعد از من
بسم رب الفاطمه(س)
سلام
دنیای بعد از من
آخرش روزِ من هم می رسد
یکی از میان همین روزهای پیش رو
روزی که دیگر نخواهم بود
روزی که دست هایم از دنیا کوتاه است
و بر دست هایی که منِ بی من شده را
بالا می بَرَند به سمت سرنوشت خویش
خواهم رفت، آری روزی خواهم مُرد
و میان ذره ذره های زمین، خاک خواهم شد
در دنیای بعد از من اما
آب از آب تکان نخواهد خورد!
بی ارزش است دنیا، آری به همین سادگی
از دنیا چشم که می بندم
آن لحظه چه خوش باشد
که باشی دقیقاً رو به روی من
تا ببینم روی ماه تو را یا زهرا (س)
شعرِ محسن دیناروند
۲۶ مرداد ۱۴۰۱
پی نوشت ۱: در اینکه آدم خوبی نیستم یا اینکه لایق این حرف ها هم نیستم شکی نیست. توشه آنچنانی ندارم جز گناهان فراوان و دردهای پیوسته و زخم های روح خراش! تنها امیدم برای نجات از سختی دیدن اعمالم در روز حساب، گوچه چشم حضرت زهراست، روی مهربانی مادرم زهرا(س) حساب ویژه ای باز کرده ام.
پی نوشت ۲: خدایا این شعر که نذر حصرت زهراس را به ریای من نسوزان!
