چه وقت نهج البلاغه به کار ما می آید؟
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام همراهان گرامی
در اینکه نهج البلاغه کتابی بیش از حد تصور ما فوق ارزشمندی است هیچ شکی نیست و یکی از مهمترین وجوه ارزشمندی اش از آن جهت است که می تواند زندگی ما را متحول کند و ما را به قله رستگاری برساند.
و اینجا سوال مهم پیش روی ما این است که چه وقت این کتاب شریف می تواند در زندگی ما واقعا چنین نقش تحولی و انقلابی را ایفا کند؟ و این تحول و انقلاب عظیم را چگونه در زندگی ما و در جامعه ما می تواند ایجاد کند؟
به نظر می آید، پاسخ این باشد که در مرحله نخست و قبل از هر چیز برای بهره گیری از شاخص تحولی و انقلابی گری این کتاب شریف باید در خواندن نهج البلاغه جدیت به خرج دهیم و بخوانیمش! اما اگر فقط و فقط بخوانیم و بخوانیم و بخوانیم و دیگر هیچ، آنوقت نقشش در زندگی ما و در جامعه ما می شود همان هیچ و دیگر هیچ! و این همان چیزی است کاممان را تلخ می کند.
آری، خوانش نهج البلاغه اولین گام از کام شیرین نهج البلاغه است، اما همه اش این نیست! بی تردید، بی هیچ مکث ووقید و بندی از دامنه خوانش نهج البلاغه باید عبور کنیم!
آری عزیز! در ادامه خوانش نهج البلاغه لازم است که بفهمیمش و دریابیمش!
اما نه هر فهمی و نه هر دریافتی! که فهم و دریافت درست و گرنه فهم و دریافت ناصحیح، ما را با شتاب بیشتری به پسرفت فردی و اجتماعی می کشاند!
فهم و دریافت درست نهج البلاغه پنج نشانه و اثر مهم و صدالبته روشن در ما و جامعه ی ما دارد؛
نخستین اثر و نشانه فهم صحیح نهج البلاغه در ما و جامعه ای که با نهج البلاغه مانوس است یک کلیدواژه است به نام تقوا!
یکی دیگر از آثار و نشانه های خوانش و فهم صحیح نهج البلاغه حق طلبی و آن دیگری دردآوری است.
و اثر مهم دیگر گرایش یک فرد و جامعه به نهج البلاغه، اخلاق مداری است و در اوج همه اینها هم اثر عشق ورزی است که چون خورشیدی در نهج البلاغه می درخشد.
اگر خوانش و فهم نهج البلاغه، انسان را و جامعه را باتقوا کرد، حق خواه و حق گیر کرد و او را و جامعه را لباس اخلاق و پوشاند و مبتلای به آن درد حقیقی کرد و به عشق رساند، این آثار و نشان هایی است که فهم صحیح نهج البلاغه برای انسان و جامعه دارد و اگر این آثار انقلابی در فرد و جامعه پیدا نشد بی شک باید نهج البلاغه خوانی های ایشان شک برد.
بی شک شناخت تقوا، حق، درد، اخلاق و عشق ما را و جامعه ما را در مسیر سعادت می برد و اما این ها همه سعادت نیست.
این حق طلبی ها، اخلاق مداری ها، تقواها، و دردداری انسان را و جامعه را به راه نجات و رستگاری می آورد، اما این همه ی راه سعادت نیست!
راه سعادت یافتن، راه درمان دردها، رسیدن به قله عشق ورزی است، نقطه اصلی و نهایی نهج البلاغه اتصال به وجود مقدس معشوق است.
و گام آخر در هم مسیری با نهج البلاغه عمل است به آنچه به درستی از این کتاب شریف درمان یافته و دریافته ایم.
و آری! اینچنین است که نهج البلاغه پرچم فتح قله رستگاری را به دست انسان می سپارد؛ که این قله، رسیدن به معشقوقی را در خود دارد که خداست.
آری عزیز! این داستان نهج البلاغه و انسان ها و جوامع است!
و چه متفاوتند انسان ها و جوامعی که با نهج البلاغه تا فتح قله رستگاری هم مسیر هستند با و از روح انقلابی گری و تحول خواه امام علی (ع) بهره مند می شوند با آنان که بالاخره در جایی با نهج البلاغه به دوراهی می رسند و راه خود را از این کتاب گرانبها جدا می کنند و قله عشق را به بهای ناچیز و بی ارزش دنیا می فروشند.
محسن دیناروند
