رای بی رای دقیقا یعنی چه؟
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام خوبان همراه
برای انتخابات هایی که پشت سر گذاشته ایم و انتخابات کنونی یک شعاری در شبکه های مجازی مطرح شده که عنوانش رای بی رای هست که حتما شنیده اید!
اینک پرسش مهم این است که این رای بی رای دقیقا یعنی چه؟ چه مفهومی دارد؟ و وظیفه ما به عنوان دوستداران جمهوری اسلامی در مواجهه با آن چه باید باشد؟
قبل از پاسخ به این پرسش باید به این مهم توجه کرد که خاستگاه شعار رای بی رای کجاست؟
خاستگاه چنین شعار و خواسته ای آنچنان روشن است که نیاز به پژوهش خاصی نیست. درصد کمی از بیان کنندگان و مروجان قطعا دشمنان جمهوری اسلامی هستند. اپوزسیون نظام هستند. این درصد را نمیتوان کاری کرد چون منافع ایشان در مخالفت و ضدیت با این نظام تامین می شود و اصولا نمی توان بین جمهوری اسلامی و این درصد مخالف به نقطه مشترکی رسید و اجماعی بین این دو پدید نخواهد آمد.
نکته بسیار مهم این نوع از مخالفان این است که درصد ناچیزی هستند و اکثر همین درصد کم هم در خارج از کشور زندگی می کنند و اصولا چون وابسته به کشورهای غربی از قبیل آمریکا هستند در بین مردم کشور محبوبیت و مقبولیتی ندارند و دلیل این سخنم این است که درصد اپوزسیون همان است که قبلا بود و افزایشی ندارد چه بسا با مرگ و میرها و یا زاد و ولد کم آمارشان کمتر شود!
اما درصد بیشتر افرادی که امروز شعار رای بی رای را می دهند را مردمی که مخالف اصل جمهوری اسلامی هستند تشکیل نمی دهند، اصولا از مردم عامه ای هستند که درگیر گرفتاری ها و مشکلات روزمره اند و از این رو رای خود را بی اثر می پندارند. مردمی که اگر دولت ها و مجلس ها به رفاه عمومی توجه کنند و همت کنند تا موانع از پیش پایشان برداشته شود هیچ مشکلی با نظام ندارند و بلکه به حمایت از آن بر می خیزند.
بیکاری ها، مشکلات اقتصادی، گرانی ها، باندبازی ها، منفعت طلبی های برخی سیاسیون، گاهی تنگ نظری ها و تندروی ها، عدم توجه به شایسته سالاری ها، گره انداختن در کارها به جای رفع آن ها، نابه سامانی های بازار و...، شیوه بانک داری و بسیاری از این دست مشکلات، برخی از مردم را به رای بی رای رسانده!
کج فهمی این است این بخش از مردم را نادیده بگیریم و قطعا نادیده گرفتن ها و تندروی ها نسبت به ایشان نه تنها به تقویت جمهوری اسلامی کمکی نمی کند بلکه دشمنی مستقیم با این نظام است البته متاسفانه با نام نظام!
شاید یکی از راه های شبکه نفوذ در بدنه نظام برای افزایش نارضایتی ها همین باشد که مردم ناراضی را نادیده گرفته و نارضایتی ایشان را روز به روز بیشتر کنند. پس عده ای به نام انقلاب اگر ناخواسته گرفتار این جریان شده اند باید بدانند هر تفکری که موجب ایجاد فاصله بین مردم و نظام شود هرچند اندک شود، صدا و برنامه دشمن است و نباید در آن گام بردارد.
دولت پیش رو و هر آنکس که مسولیتی دارد و دوستدار جمهوری اسلامی است باید و باید به این بخش از مردم توجه کند. برای حل مشکل مردم و پاسخ به توقعات به حق ایشان برنامه داشته باشد ، شعار بی شعار و پای کار باشد، آستین همت بالا بزند و لحظه ای در راه حل مشکلات متوقف نشود. خسته از خدمت برای جلب رضایت مردم نشود. چهار سال قطعا فرصت مناسبی است برای حل مشکلات. واقعا می شود و رسیدن به جلب رضایت مردم ممکن است.
آنجایی که ساختارها مشکل دارد و مانع می شود باید اصلاح شوند و جاهایی که نیاز به همت دارد باید با گماشتن افراد توانا و کارآمد در مسیر موفقیت و جلب رضایت مردم گام برداشت.
این مساله اصلا شوخی بردار نیست. باید محکم به رفع موانع و مشکلات جامعه پرداخته شود. دولت آتی اگر بتواند از عهده این وظیفه برآید قطعا در مسیر خدمت به نظام جمهوری اسلامی گام برداشته و اگر کاری که کار باشد نکند و جریان همینجور که هست ادامه یابد و مردم و مشکلات آنها دیده نشوند و مسولان به جای خدمت به مردم، تشنه قدرت و منفعت شخصی شوند،و درگیر شعار و حرف ها شود، قطعا مسیر دولت مسیر خلاف جبهه خدمت به جمهوری اسلامی است و همین سرمایه مردمی موجود هم کاسته خواهد شد.
لذا بر دولت است واقعا دست از باندبازی ها و منافع شخصی و گروهی و حزبی بردارد و فقط و فقط به فکر حذف موانع و مشکلات مردم باشند و منفعتی که برایشان مهم باشد منعت ملی و عموم مردم باشد که این خدمت به نظام جمهوری اسلامی است.
محسن دیناروند
