ضعف آشکار در رویکرد مدیریتی ما!
شهرداری رشت کار خوبی انجام داده که آثار مجسمه سازی بچه های اوتیسم را در پارکهای این شهر به نمایش گذاشته، اما این خوبی به علت اطلاع رسانی نکردن باعث تمسخر مخاطب شد که طبیعی است با اوضاع مجسمه ها!بعدها توضیحاتی دادند که این آثار متعلق به بچه های اوتیسم است!
تدبیر درست آن بود که آثار را یک مراسم با حضور صاحبان آثار رونمایی میکردند و رسانه ای می شد و نیز در کنار هر مجسمه تابلوی معرفی صاحب اثر می بود تا سوء تفاهم نشود.
یکی از مشکلات رایج در مدیران این است که تمایل دارند تنها ایده خود را اجرا کنند و کسانی را جذب کنند که در هندسه فکری و علایق ایشان قرار گرفته باشند و شدید به ایده های خارج از آن واکنش منفی نشان میدهند.
این درست است که تصمیم نهایی برای اجرای ایده ها با مدیر مجموعه است چون دست آخر اوست که مسئولیت پاسخگویی را بر عهده دارد؛ اما مدیری موفق است که ایده ها و تحلیل های متفاوت و متضاد با سطح بندی های مختلف را از کارشناسان و مرتبطین امر بشنود و سپس منصفانه و عقلایی، تصمیم به اجرای بهترین ایده بگیرد.
در مثال مورد اشاره اگر مسئول امر یک کارگروه کارشناسی فعال برگزار میکرد و نظرات را می شنید به احتمال فراوان یکی از آن میان پیدا میشد که بگوید مراسم رونمایی بگیریم و تابلوی صاحب اثرها را کنار هر اثر بگذاریم تا مشخص شود، آثار کار بچه های اوتیسم است.
متاسفانه این ضعف آشکار در سطوح مختلف مدیریتی ما دیده میشود.
