ما و آدم های اشتباهی
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام خدمت خوبان
طبیعی است که هر انسانی از برخی کارهای گذشته اش پشیمان شود. من هم مثل همه از برخی کارها پشیمانم. یکی از آن ها که به شدت از انجامش پشیمانم احترام گذاشتن و عزیز دانستن برخی افراد بوده که ارزش و لیاقت آن عزت و احترام را نداشتند.
اولین راهی که برای جبران این پشیمانی به ذهن می رسد شاید بی احترامی به ایشان باشد اما نه ! درست است که احترام گذاشتن به ایشان ناصحیح بوده ولی قطعا بی احترامی به این دست آدم ها ناصحیح تر است چرا که نمایش بی احترامی کردن حتی به انسان های اشتباهی در شان انسان نیست و ما مدعی انسان بودنیم.
پس راه چیست؟ من به این نتیجه رسیدم که راه خوبی است نادیده گرفتن این دست از آدم ها! انگار نمی شناسیمشان!
بله عزیزان !
آدمی که نمی فهمی اش هم نمی شناسی اش!
آدمی که لیاقت محبت و احترام انسان را ندارد هم نا آشنا باشد بهتر!
محسن دیناروند
دقیقا باید نادیده گرفته بشن...