آرزوی کوچک

بسم رب الفاطمه(س)
سلام

دنیا آرزوی کوچکی است که هرگز هیچکس به آن نمی رسد. 

                                                            محسن دیناروند

آرزوهای نرسیده(۲)

بسم رب الفاطمه(س)

سلام

                                آرزوهای نرسیده 

وقتی 
که بشنوی 
خبرم را روزی
حتما بدانی 
من داشتم دلی 
که بود در آرزوی همچون تویی

صد حیف ولی

این هم یک آرزوی نرسیده دیگری

 

                                         شعرِ محسن دیناروند

وظیفه جنبش دانشجویی، امروز چیست؟

بسم رب الفاطمه(س) 
سلام

۱۶ آذر مصادف است با روز دانشجوست که این روز را گرامی می داریم و این روز را به همه دانشجویان عزیز به خصوص دانشجویان خودم تبریک می گویم.‌

 

جنبش دانشجویی همواره عدالتخواه، آرمان خواه، ظلم ستیز، استقلال خواه، علم گستر، صریح و شجاع بوده است. 

 

این جنبش دستخوش تغییراتی شده که دلیل آن خود یاد داشت و فرصت دیگری می طلبد! 

اما حق بدهید ناراحت شوم و نگران باشم برای جنبشی که روزگاری در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ در دانشگاه تهران برای مقابله با سلطه آمریکا به میدان آمدند و حکومت ظالم وقت، با گلوله خون سه تن از آنها را به زمین دانشگاه ریخت ولی از ظلم ستیزی اش کاسته که نشد، افزون گردید ولی امروز دانشجوی ما برای روز خودش دنبال هدیه و سوت و کف و هوراست به جای حق طلبی و  ظلم ستیزی و از این قبیل! 

البته همه این تغییر نگرش ها در جنبش های دانشجویی تقصیر دانشجوها نیست بلکه حاصل سالها مدیریت و نگاه اشتباه ما به جنبش های دانشجویی بوده است که امروز می بینیم.

امیدوارم جنبش دانشجویی به هویت حقیقی خود برسد که دغدغه اش از مثلا سلف مختلط به ستم ستیزی و از این دست برگردد که مبارزه با استکبار از غرب گرفته تا ستم های رژیم شاه از جنبش دانشجویی آغاز شد، 

شاید برخی دانشجویان محترم  از حرف هایم ناراحت شوند ولی از قدیم گفته اند دوستم آن است که مرا به گریه اندازد نه بخنداند! بله مهم ترین وظیفه دانشجوی امروز بازیابی هویت اصیل آرمانخواه، عدالتخواه، ظلم ستیز، استقلال خواه علم گستر دانشجویی است و دستیابی به این هویت دانشجویی است که می تواند منشاء بسیاری از خوبی ها در جامعه باشد. 

دوستدار شما 
محسن دیناروند

عشق و خیانت به فاطمه(س)

بسم رب الفاطمه(س) 

سلام 

دروغ می گوید و خائن است به فاطمه(س) اویی که مدعی عشق به فاطمه(س) و پیروی از فاطمه(س)  است اما مادرش را گرامی نمی دارد، همسرش را گرامی نمی دارد،  دخترش را گرامی نمی دارد، خواهرش را گرامی نمی دارد و همچنین زنان جامعه اش را گرامی نمی دارد.

                            محسن دیناروند

آغوش مرده!

بسم رب الفاطمه(س)

سلام

                                 آغوشِ مرده

 

مرده ام 
آن گاه که برای 
دوست داشتنت 
باید با چشم هایت 
از دور 
سلام کنم!
و لمس دست هایت را 
به دل تاریخ بسپارم!
و لب هایت را در خیالم
به آغوش کشم! 
حالا بگو منِ مرده را 
با کدام اعجازت زنده می کنی؟

                                            شعرِ محسن دیناروند 

هشدار سقوط اخلافی

بسم رب الفاطمه(س) 
سلام

خبر کوتاه و مستند است: 
کارکنان بیمارستان مفید در هنگام اعتراض به حقوقشان از پذیرش کودک 6 ماهه امتناع کرده و همین موضوع باعث مرگ تلخ این کودک شد.

پی نوشت: سقوط اخلاقی تا کجا؟ من بارها و بارها هشدار داده ام  که اگر جلوی روند سقوط اخلاقی را نگیریم زودتر از آنچه که تصورش را می کنیم پشیمان‌ می شویم، جاییکه پشیمانی سودی برای ما نخواهد داشت!

 

نقطه ضعف نسل جدید دانشجویان

بسم رب الفاطمه(س) 
سلام 

در این چند سال که با دانشجو ها هستم و سر کلاس درس با هم گفتگو می کنیم به وضوح خصلت های خوبی از ایشان می بینم مثلا اینکه آدم های شجاعی هستن و مثل نسل ما درگیر خودسانسوری های معمول نیستن، اهل ریا هم نیستن خودشان را آنگونه که هستند می نمایانند، باهوش هستند، اطلاعات خوبی دارند، انگیزه های بالایی دارند و خیلی خصلت های خوب دیگر اما خب آدم ها ضعف هایی هم دارند این نسل هم دچار ضعف هایی هست که یکی از مهمترینش این است که علاقه ای به آموختن از استاد  ندارند و حرف، حرف خودشان است حتی اگر اشتباه! می خواهند بدون استاد بیاموزند! می خواهند بدون استاد راه  خودشان را بروند و استاد بشوند! که نمی شود! به تجربه قابت شده  که واقعیت این است:  آموختن، معلم می خواهد مربی می خواهد. موفقیت، معلم دیدن می خواهد! نمی توان بی استاد دیدن نوازنده شد! با کتاب و نت و خود استادی شاید آهنگی بنوازی ولی بنان نمی شوی، شاید نقاشی بکشی ولی فرشچیان نمی شوی! چه دوست داشته باشیم چه نه ، چه بخواهیم چه نه نبوغ آدم ها با شاگردی کردن و آموختن از استاد شکوفا می شود. واقعیت این است که بی مربی و معلم و استاد هیچکس به جایی نرسیده . همین مرا نگران این نسل کرده و بیشتر نگران دانشجویانم که با این همه استعداد یه شکل عجیبی خودخواسته نمی خواهند شکوفا شوند! 
اگر این نسل استادپذیر هم باشد با نبوغی که دارند غوغا می کنند! 

به قلم : محسن دیناروند

خدمت با به مولا علی(ع)؛ چرا و چگونه؟

بسم رب الفاطمه(س) 
سلام 

خدمت ما به مولا علی(ع)؛ چرا و چگونه؟ 

در جنگ صفین و در زمان حیات امام علی(ع)  فردی شامی از سوی لشکر معاویه به سمت سپاه امام(ع) حمله کرد و یکی از دلایل این جنگ را  بی‌نماز بودن امام(ع) و یارانش بیان ‌کرد که سخن آن فرد شامی این بود:

«... فَإِنِّی أُقَاتِلُکُمْ لِأَنَّ صَاحِبَکُمْ لَا یُصَلِّی کَمَا ذُکِرَ لِی وَ أَنَّکُمْ لَا تُصَلُّون‏...»؛ یعنی من با شما از آن‌رو پیکار می‌کنم که بر اساس گزارشی که به من رسیده است، فرمانده شما نماز نمی‌گزارد و شما نیز نماز نمی‌گزارید...!

نگاه کنید که تبلیغات اموی چه کرده بود با جامعه، آنگونه که به صورت رسمی و واضح بهانه مقابله و جنگ با مولا علی(ع) را بی نمازی حضرت و یارانش عنوان می کنند! 
حالا در همان جو به وجود آمده بوده که چنین تصور می شده که مردم در زمان شهادت امیرالمومنین(ع) گما‌نشان بر نمازنخوان بودن ایشان بود و متعجب از ضربت خوردن مولا(ع) در محراب نماز!

آن جو پر واضح و بدیهی است که تهمتی بیش نبوده که موارد مواجهه سخت جامعه آن زمان با این دست تهمت ها و به قول امروزی ها پرونده سازی  و حضور دست کم جمع کثیری از مردم در اقتدای به مولا(ع) سندی محکم بر دروغ بودنشان است ولی با این حال قدرت جو موجود تا آنجا بوده که توده های عظیمی علی(ع) را تنها گذاشتند! 

و اما امروز آیا با وجود ما شیعیان علی(ع) آیا وضعیت تنهایی و مظلومیت اینچنینی حضرت امیر(ع) برطرف شده؟ آیا ما توانسته ایم نمایندگان و معرف های مطلوبی به عنوان یاوران و پیروان حضرتش در جهان معاصر باشیم؟ 

بحث سیاسی نمی کنم که قدرت نرم ما چقدر است و ما چه ها کرده ایم! بحث من شناخت درست ما از علی(ع) به عنوان مدعیان پیروی از علی(ع)  است! 

متاسفانه باید بپذیریم که شناخت بسیاری از ما شیعیان علی(ع) از مولایمام در حد اینکه گمان می بریم نهج البلاغه را خود حضرت نوشته اند   _ نه اینکه سید رضی(ره) این کتاب شریف را پس از حدود ۴۰۰سال از حیات دنیوی امام علی(ع) از منابع حدیثی گردآوری کرده اند_  پایین  است و این اوج مظلومیت امیرالمومنین(ع) در طول تاریخ است که در یارانش نیز هنوز که هنوز است درست و دقیق او را نمی شناسیم. 

مسولیت امروز ما به مراتب دشوار تر از عصر حیات دنیوی حضرت امیرالمومنین(ع) است که که در آن عصر مخالفان مشخصا امویان و خوارج و از این قبیل بودند و خط قرمز دوستی و دشمنی با حصرتش مشخص! اما امروز ما! آری ما که مدعی پر و پا قرص مولاییم متاسفانه گاهی بر شناخت نادقیق خود از حضرت مولا(ع) پای می فشاریم. 

در مثال که بیان آن رفت در مورد  کتاب شریف نهج البلاغه اشاره کردم که این کتاب شریف حاصل گرداوری احادیث منتخبی _برخی از احادیث بلیغ و فصیح_  امام علی(ع) است که به کوشش جناب سید رضی(ره) جمع آوری و تالیف شده است.

 اما ما در خدمت به این کتاب شریف چه کرده ایم؟ چنان جو سنگینی ایجاد کردیم که این کتاب را از دایره کتب حدیثی خارج کردیم و بسان آیات قرآن کریم آن را صددرصد صحیح میدانیم آنچنان که کسی_ نه هر کس که منظور متخصصان علوم قرآن و حدیث، کلام، فقه و فلسفه_ نتوانند به واکاوای، تحلیل و تصحیح علمی و کلامی آن بپردازند! 

و این عدم نگاه درست ما به این کتاب عزیز گاها موجب تصورات اشتباهی و متاسفانه جو سنگینی بر علیه حضرت علی(ع) در دنیای معاصر شده آن هم به نام علی(ع)  که در این یادداشت فرصت پرداختن مفصل به آن نیست! 

امروز وظیفه بزرگی که بر دوش اسلام پژوهان عزیز است آن است که جدای از جو موجود با تحلیل قرآنی، حدیثی، کلامی، فلسفی، فقهی و اخلاقی به تصحیح این کتاب شریف بپردازند تا بتوانیم با بهره گیری از دنیای گوهربار نهج البلاغه به شناخت دقیق تر و گنجینه های متعالی تری از اندیشه های مولایمان علی(ع) دست یابیم.

به قلم: محسن دیناروند

شرمندگی!

         یا لطیف

                                 شرمندگی!

 

ندارم جوابی 
به چشم های تو 
به هیچ صورتی
آنگاه که در روز روشن 
باخته ام!
به شبی 
به شرابی 

به آدم های آهنی 

به ترفندهای آنی 
به یک جامعه طبقاتی 
به شعارهای شیک انتخاباتی 
به آدم های تشریفاتی 
به دنیای زنده به جنس های تقلبی
در این مجال برنده می کند ما را 
آیا دل بستن به یک سفر زیارتی؟

                                       

                                         شعرِ محسن دیناروند 

          

آیا بهترین دین انسانیت است؟

یا رحمان 

سلام 

 

این روزها مُد شده که برخی می گویند بهترین دین، انسانیت است و بهترین دین برای هر کس انسانیت اوست! 

 

خب ابتدا باید ببینیم دین الهی آیا با انسانیت در تضاد هست یا نه؟ و مهمتر از آن دین هر کس انسانیت اوست چه شکلی است و چه سازمان و ساختاری دارد؟ 

 

 امام علی(ع) می فرمایند: 《شنیده ام که مردی از لشکریان او(معاویه) به خانه ی زن مسلمان و زن دیگر غیرمسلمانی که در پناه اسلام جان و مال شان محفوظ بوده است، وارد شده اند و خلخال از پا و دست بند از دست و گردن بند از گردن و گوشواره های آن ها را از گوش شان بیرون آورده و ربوده اند، در حالی که هیچ وسیله ای برای دفاع جز گریه و التماس نداشته اند. آنان با غنیمت فراوان برگشته اند بدون این که حتی یک نفرشان زخمی گردد یا قطره خونی از ایشان ریخته شود. اگر از این پس، مسلمانی از غم چنین حادثه ای بمیرد، جای ملامت نیست، بلکه به نظر من سزاوار است》

 

آیا این نوع طرز فکر جز این است که کمال و اوج و ایده آل رسم انسانیت است؟ 

آیا هدف دین به معنای حقیقی اش که با تراز قرآن و معصومین(ع) می توان به آن دست یافت جز برای خدمت به انسان و رساندن بشر به نقطه آرمانی اش است؟ 

 

اما اینکه عده ای دم از انسانیت منهای دین می زنند چه؟ جهان با اینها چه شکلی است؟ 

جهان با شعار انسانیت بهترین دین است جهان وحشتناکی خواهد بود، نمونه کوچکش را در این روزها می بینیم که در غزه چه می گذرد؟! 

در حدود دو هفته چشم در چشم جهان می گویند بیش از ده هزار انسان غیر نظامی را کشته ایم و بعد از این هم خواهیم کشت! 

 

آنوقت جهان مدعی انسانیت گرایی سکوت می کند و دم نمیزند در برابر این ستم! 

چهره واقعی دین انسانیت همین است که می بینیم، جهان قدرت طلبی ، زورگویی، ستمگری و هر روز گسترش کارخانه های اسلحه سازی و به روز شدن بی اخلاقی ها! 

 

چرا اینچنین؟ چون انسان دارای غریزه ها و فطرت های مختلفی ای است که اگر نتواند آن را مدیریت کند به افسارگسیختگی اخلاقی می رسد و نتیجه اش همین است که گوشه ای از آن را می بینیم. 

 

جایزه صلح نوبل را که شنیده اید!  دو ایرانی برنده این جایزه شده اند یکی شیرین عبادی و دیگری نرگس محمدی! هر دوی اینها فعال حقوق بشر هستند و مدعی انسانیت گرایی! 

برای هرچه که نوبل صلح گرفته اند به کنار! این جایزه ها نشان می دهد تراز جامعه جهانی برای حقوق بشر و انسانیت گرایی می تواند همین افراد باشد! 

 

اینها برای مبارزه مدنی با اسلام به نوبل صلح رسیدند اما نگاه کنید که در جریان نسل کشی غزه توسط اسرائیل که در محدوده دو هفته بیش از ده هزار کودک و زن و مرد بی گناه و غیر نظامی جانشان را از دست داده اند، بیمارستان ها را هم زده اند حتی اما در محکومیتش لب به سخن نمی گشایند و دست کم با سکوتشان مهر تایید می زنند!

 

به راستی لعنت بر چنین حقوق بشری که این وسعت از ظلم و انسان کُشی جلوی چشمت اتفاق بیافتد و آنگاه ژست انسانیت گرایی به خودت بگیری و از ظالم حمایت کنی! لعنت به چنین جایزه های صلح که آغشته به خون انسان هاست. 

 

برای همین نباید فریب شعار به ظاهر زیبای بهترین دین انسانیت است را بخوریم. این شعار بنا به شواهد و راه و رسم مدعیانش یک دروغ بزرگ در عصر حاضر است که عده ای ستمگر و همراه ستمگران دارند با ژست های شیک و مدرن به خورد ما می دهند. 

 

آری خواهر و برادرم نباید دل ببازیم به دروغ های آشکار!

 

محسن دیناروند