دوستی با خدا
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
اخلاق خوب، الفبای دوستی با خداست.
محسن دیناروند
پی نوشت۱: می دانید الفبا چه ویژگی منحصر به فردی دارد؟ بله! هر کلمه ای ،هر جمله ای، هر گونه نوشتنی بدون الفبا هرگز نمی تواند شکل بگیرد، به هیچ وجه هیچ متن نوشتاری بدون الفبا نداریم! و البته همانطور هم که می دانید هر نوشتار قبلش گفتاری بودا، پس گفتار هم بی الفبا نمی شود، بدون الفبا ارتباط معناداری بین انسانها شکل نمی گیرد پس می توان گفت که پایه و اساس کار هر زبان الفباست!
دوستانم! در مساله آشنایی و دوستی با خدا هم همین است وقتی می گوییم اخلاق الفبای دوستی با خداست یعنی اگر اخلاق نباشد اصلا ارتباطی با خدا شکل نگرفته است! وقتی اخلاق بود و رابطه با خدا شکل گرفت آنوقت است که ثمره اخلاق خوب دوستی با خداست و نتیجه اخلاق بد دوری از خداست.
پی نوشت ۲: وقتی از دوستی با خدا حرف می زنیم، بدون تردید داریم در مورد دین حرف می زنیم. وقتی می گوییم اخلاق خوب الفبای دوستی با خداست یعنی همین الفبا، الفبای دین هم هست! شما اگر الفبا را از یک زبان بگیرید در واقع آن زبان را کشته اید! الفبای دین اخلاق است، اگر اخلاق را از دین بگیریم در واقع دین را کشته ایم! پس اگر دم از دین می زنیم و برای اخلاق اعتبار ثانویه قائلیم نه اولیه، در واقع داریم دین را خرج خودمان می کنیم و آن را وسیله براوره کردن خواسته های خود کرده ایم که بدترین خیانت به خداست.از همین روست که خداوند نفاق را کفر واقعی معرفی می کند.
سلام تلنگر جالبی بود ولی خوش اخلاقی بسیار سخت است 😥😥😥