بسم الله الرحمن الرحیم
سلام همراهان عزیز
بی شک سست است زندگی آن کس که به پشتوانه ای غیر از خدا دل گرم باشد.
محسن دیناروند
پی نوشت: انسان بی شک برای ترقی آفریده شده و برای این مهم نیاز به پشتوانه دارد و به تنهایی این امر میسر نیست. قدرت و ثروت و از این دست را گاهی ما به عنوان پشتوانه به حساب می آوریم و دل گرم این امور می شویم و اگر نداریم برای دست یافتن به آن ها زندگی امان را می گذاریم، اما در پایان عمر خواهیم فهمید هیچ کدام از اینها را ترقیو رشد نداده و بلکه به خاطر تشدید توهم موفقیت و رشد ، مواجهه با واقعیت امر را تلخ تر و سخت تر میکند. چگونه امور فانی می توانند پشتوانه باشند؟ بت را چرا نمی پرستیم ؟ مگر نه اینکه می گوییم این که از خود قدرتی ندارد؟ حال چگونه برای قدرت و ثروت که خود با دستان ما ایجاد شده اند و مدیریت می شوند نگاه پشتوانه ای و تکیه گاهی داشته باشیم؟ پس هیچ چیز گه توانش و قدرتش هم فانی است و هم در دستان توان و اراده و اختیار انسان است نمیتواند پشتوانه باشد! پشتوانه لازم است از انسان بالاتر و نیرومندتر و بخشاینده تر، صاحب اراده برتر و اختیار برتر از انسان باشد که تکیه کردن به او معقول و صحیح بیاید. و اراده مطلق، اختیار مطلق، قدرت مطلق کیست جز خدا؟ و خدا نه بهترین که تنهاترین پشتوانه آدمی است، پشتوانه ای که بی نهایت است زیبایی او و قدرت او و حمایت او... ما تا وقت داریم باید به پشتوانه حقیقی تکیه کنیم. شاید لحظه ای بعد دیر باشد. فهم، ایمان و عمل به این معرفت انسانی معنای حقیقی توکل است.