رهایی

بسم الله الرحمن الرحیم 

                                              نذر امام حسن مجتبی(علیه السلام) 

 

دلم می خواهدت 

آنجور که جان دادنم اول راه است برایت 

شب است و امیدم هست آن روی ماهت 

گاهی حتی کمی که می شوم دور از نگاهت 

هست بالای سرم مثل همیشه آشیان سایه ات 

دلم آه تنگ است و چه خوش خو گرفته با هوایت 

کجا دارم برم مولا؟ هان؟ کجا جز خانه ات؟ 

سرم ای قله عشق خاک پایت 

ای جان، بادا جانم به فدایت 

زمستان است و سوز سرمایش 

دلم گرم است اینک به گرمای دست هایت 

شب است و کوره راه هست و چشم ها خاموش 

بریده از همه جا، رها از همه کس 

دلبسته ام جانا از سر لطفت 

به رهایی به رسیدن از راه دعاهایت 

 

 

 محسن دیناروند

جمعه ۲۵ مهر ۱۳۹۹